உணர்வில் உயிர்ப்பித்து
- எங்குமெதிலும் நீயே உடனிருந்து உள்ளொளி காட்டுகின்றாய்
- குருதெய்வமாய் கற்பகத்தருவுமாய் அருவுருவாய்
- வழி நடத்துகிறாய்
- மலராயதன் மணமாய் இசையிலதன் நாதமாய்
- கண்ணுக்குத் தெரியாமல்
- அகத்துள் மறைந்திருக்கின்றாய்
- சூசகமாயும் சுபிட்சமுமாய்க் கனவிலும் நனவிலும்
- சுகந்தமாய்ப் பரிமளிக்கின்றாய்
- ‘நான் இருக்கப் பயமேன்’ என்பாய் சுவாமி
- உன் தாரக மந்திர வார்த்தையால்
- நீ இருக்கப் பயமேனென்றெண்ண வைத்துன்னில்
- ஐக்கியப்படுத்தி உன் அன்புக்கருணையிலே
- ஆட்கொண்டுவிட்டாய் சுவாமி
- என்றும் எங்குமெதிலும் உனது கருணையையே
- எங்களின் கவசமாக்குகிறாய் சுவாமி
- அனைத்துயிர்களிலும் சுவாசமாயிருந்து உய்விக்கிறாய்
- மனதின் மும்மலங்களிலிருந்து அங்குசமாய்
- அபயஹஸ்தத்தில் அபயமளிக்கிறாய்
- ‘ஜோதி தியானத்தின்’ சோதியில் சுடராய் ஒளிர்விக்கிறாய்
- உலகின் ஞானதீபமாய் அஞ்ஞானம் நீக்கி ஞானம்
- நல்கி அருள் நயம் பயக்கிறாய்
- உயிரில் கலந்து உணர்வில் உயிர்ப்பித்து
- அணுவுக்குள் அங்கமாகிப் பங்கம் வராமல்
- பாங்காய்க் கீதைப்பாதையில்
- வாழ்வியல் வழி நடத்துகிறாய்
- என்றென்றும் உன் பதமலரடி
- சரணம் சரணம் சுவாமி.
– தமிழரசி பாலசுப்பிரமணியம்