பர்த்தீஸ்வரன் பதிகம்
- வாயிருந்தும் நின்பேரைச் சொல்லவில்லை
- வணங்கவிலை கைகள்நின் வடிவம் தன்னை
- மாயிருளாம் மாயையிலே மூழ்கி நாங்கள்
- மயங்குகிறோம் ஆனாலும் பர்த்தீச் சுரனே
- நோயிதனை நொடியினிலே நீக்கும் உந்தன்
- நூதனமா மருந்ததனை நுகர்ந்தோ மில்லை
- சாயியெனச் சந்ததமும் சொல்லற் கருள்வாய்
- சத்தியனே நித்தியனே சாந்தப் பொருளே! (1)
- இணங்காரை நண்பரென எண்ணிக் கொண்டு
- இல்லாத செல்வத்துக் கேங்கிக் கொண்டு
- நிணந்தன்னை உணவென்று நித்தம் தின்று
- நெறியில்லா நெறிநின்று நெஞ்சில் அதனை
- வணங்காத சுதந்திரமென்(று) இறுமாப் புண்டு
- வாழுகிறோம்! வந்தாய்நீ எம்மைக் காக்க!
- மணம்வீசும் மலர்சூழும் பர்த்தீச் சுரனே
- மலர்ப்பாதம் தரவேணும் மாந்தர்க் கரசே! (2)
- அன்பென்னும் சூரியனே அன்பின் ஊற்றே
- அன்பென்ற மணம்வீசும் தென்றல் காற்றே
- அன்பர்க்கும் அல்லார்க்கும் அன்பே தந்து
- அறவழியில் சேர்க்கின்ற ஐயா! எம்போல்
- வன்பாறை நெஞ்சத்தார் தமையும் அங்கோர்
- வார்த்தையிலே உருக்குகிற வாஞ்சைக் கடலே
- அன்பெந்தன் வடிவென்ற பர்த்தீச் சுரனே
- அருளமுதே ஆரணனே அமுதுக் கமுதே! (3)
- அங்கியினை மேலேற்றி அங்கை கீழாய்
- அழகாகச் சுற்றியபின் அதனில் பாங்காய்ப்
- பொங்கிவரும் பூதியினைத் தருவாய், தந்தே
- போக்கிடுவாய் போகாத நோய்கள் கூட!
- வெங்கதிரின் ஒளியோனே! விரிந்த அண்டம்
- விதமாகச் சமைத்தோனே, வேதப் பொருளே!
- சங்கரனே சக்கரனே படைப்பின் தேவே!
- சாயீசா பர்த்தீசா தருவாய் பாதம்! (4)
- ஆண்கட்குள் ஆணானாய், அரிதாம் பக்தி
- அதுகொண்ட பெண்களிடைப் பெண்மை பூண்டாய்
- தேன்மழலைச் சிறுவரிடைச் சிறுவன் ஆனாய்
- சிவசக்தித் தத்துவமே தெய்வம் ஆனாய்
- வேணுமட்டும் விழிநிறையப் பருகி யுள்ளம்
- விம்மிடவே பேரெழிலோ டெம்முன் வந்தாய்
- பூணுமருள் பொக்கிஷமே பொய்யா மொழியே
- போற்றுகிறோம் பர்த்தீசா பொற்பின் வெற்பே! (5)
- ஆமென்றால் ஆமாமாம் என்றே மும்மை
- ஆமோதித் தருளிடுவேன், இல்லை என்றே
- காமங்கொள் ஆணவத்தால் கருது வோர்க்கே
- அல்லனெனத் தோன்றுவதும் யானே என்பாய்!
- நாமத்தை வாயாலே சொல்லிப் பாடி
- நாள்தோறும் துதிப்போருக்(கு) இங்கும் அங்கும்
- சேமத்தைத் தருவோனே, பர்த்தீச் சுரனே
- சீவனையே சிவனாக்கத் தோன்றிட் டாயே! (6)
- நானீயே நீநானே இப்பே ருண்மை
- நாமறியாக் காரணத்தால் கருணை கொண்டு
- வானேகும் வைகுந்தம் தன்னை நீங்கி
- வந்தாய்நீ மானுடனாய் வேடம் பூண்டு
- தேனான மொழியாலே மீண்டும் மீண்டும்
- தெளிவாய்நீ சொன்னாலும் தெளியோம் நாங்கள்!
- கோனே!நற் கற்பகத்தின் கொம்பே, பர்த்தி
- கொடுஞ்சாபம் தீர்த்தோனே கொள்கைக் குன்றே! (7)
- பேசாரும் பேசிடுவர் நின்கண் நோக்கில்
- பெருநோய்கள் கொண்டாரும் பிணிநீங் கிடுவார்!
- கூசாமல் பழிப்போர்க்கும் கோபம் இன்றிக்
- குறுநகையே விடையாகத் தருவாய் தேவே!
- மாசான ஆணவமாம் மலத்தை நீக்கி
- மாயைதனைக் கர்மத்தை முற்றும் போக்கி
- தேசான ஞானத்தைத் தருவாய் போற்றி!
- தேவர்க்கும் அரிதான சாயி போற்றி! (8)
- கொண்டமரின் வழிவந்தாய் ஈஸ்வ ராம்பா
- கும்பிக்குள் ஒளிப்பந்தாய் குடியே றிட்டாய்!
- அண்டையிலே கர்ணத்தின் இல்லம் போந்தாய்,
- அன்னைபல ராவதெதும் புதுமை யன்றே!
- வண்டமரும் தாமரையாய்ப் பாதம் கண்கள்
- வணங்கியவர் வாழ்வுக்குப் பொறுப்பை ஏற்றுக்
- கொண்டதிருக் கைகளிவை கொண்டோய் வாழி!
- கொடுப்பதுவே கொள்கையெனக் கொண்டாய் சாயீ! (9)
- எம்மையெம் மிடமிருந்தே காப்போன் நீயே!
- எல்லார்க்கும் எல்லாமும் ஆவோன் நீயே!
- இம்மைக்கும் மறுமைக்கும் ஏற்றம் நீயே!
- ஏழிசையில் நாதமென நின்றாய் நீயே!
- செம்மைக்குள் சேர்க்கின்ற செய்யோன் நீயே!
- சிறுமதியைத் தீய்க்கின்ற சீரோன் நீயே!
- அம்மையென அப்பனென ஆனோன் நீயே!
- ஆரறிவார் நின்புகழைச் சாயீ முற்றும்! (10)